تفاوت بازداشت و زندانی چیست:
بازداشت‌ موقت در اصطلاح حقوق کیفری به معنای زندانی کردن متهم در جریان تحقیقات مقدماتی است که گاهی تا پایان رسیدگی ماهوی و صدور حکم و شروع به اجرای آن ادامه می‌یابد.
اما حبس یکی از انواع مجازات است که به موجب حکم قطعی و لازم‌الاجرا آزادی شخص سلب می‌شود و یکی از رایج‌ترین مجازات است.
بازداشت‌موقت عنوان مجازات ندارد و یکی از اقسام قرارهای تامین کیفری است که قاضی به‌ منظور امکان دسترسی به متهم جلوگیری از فرار و مخفی شدن و تبانی او و دیگرمصالح در شرایط خاصی صادر می‌کند .

بازداشت برای زمان قبل از رسیدگی به اتهام است که در یکی از شرایط زیر رخ می دهد:
1- اگر دادسرا آزادی شخصی که از او شکایت شده است را تا زمان محاکمه خطرناک بداند او را در بازداشت نگه میدارد.
2- متهم نتواند ضامن یا سند معتبر تا زمان محاکمه ارائه کند .
3- پلیس خود شاهد جرم بوده و شخص مجرم را گرفته باشد .

حداکثر زمان بازداشت متهم توسط پلیس ۲۴ ساعت است .
در دادسرا هم ممکن است متهم تا زمان رسیدگی به اتهام بازداشت شود که حداکثر زمان بازداشت در دادسرا دو ماه است .
زمان زندانی شدن شخص در زندان می تواند بسته به نوع جرم ارتکابی متفاوت باشد .
وقتی پلیس متهم را بازداشت می‌کند و در اصطلاح او را تحت نظر میگیرد در این زمان او را را به بازداشتگاه کلانتری می برند .
اما زمانی که دادسرا متهم را بازداشت می‌کند در اینجا متهم را به زندان می برند و متهم در جایی نگهداری میشود که زندانیان محکوم به حبس در آنجا نگهداری می شود .
پس از بازداشت توسط پلیس و یا دادسرا انجام می‌شود اما زندان فقط توسط حکم قاضی و در دادگاه انجام میشود .
کسی که بازداشت می شود حتماً یک مجرم نیست و گاهی این بازداشت حتی برای سوء پیشینه هم در پی ندارد .

بازداشت موقت دو نوع است:
١- بازداشت موقت اختیاری
٢- بازداشت موقت اجباری

بازداشت موقت اختیاری:
در موارد زیر هرگاه قرائن و امارات موجود دلالت بر توجه اتهام به متهم نماید صدور قرار بازداشت موقت جایز است:
جرایمی که مجازات قانونی آن اعدام، رجم، صلب و قطع عضو باشد.
جرایم عمدی که حداقل مجازات قانونی آن سه سال حبس باشد.
جرایم موضوع فصل اول کتاب پنجم قانون مجازات اسلامی.
در مواردی که آزاد بودن متهم موجب از‌ بین‌ رفتن آثار و دلایل جرم شده و یا باعث تبانی با متهمان دیگر و مطلعین واقعه گردیده و یا سبب شود که شهود از ادای شهادت امتناع نماید، همچنین هنگامی که بیم فرار یا مخفی شدن متهم باشد و به طریق دیگری نتوان از آن جلوگیری نمود.
در قتل عمد با تقاضای اولیای دم برای اقامه بینه حداکثر به مدت 6 روز
تبصره‌ ‌۱. در جرایم منافی عفت چنانچه جنبه شخصی نداشته باشد در صورتی بازداشت متهم جایز است که آزاد‌ بودن وی موجب افساد شود.

تبصره‌ ۲. رعایت مقررات بند (د) در بندهای (الف)، (ب) و (ج) نیز الزامی است.

بازداشت موقت اجباری:
قضات رسیدگی‌کننده ملزم به صدور قرار بازداشت برای متهم هستند و نمی توانند از این قاعده سرپیچی کنند.

هرگاه قراین و امارات موجود دلالت بر توجه اتهام به متهم نماید صدور قرار بازداشت موقت الزامی است و تا صدور حکم بر وی ادامه خواهد یافت. مشروط بر اینکه مدت آن از حداقل مدت مجازات مقرر قانونی جرم ارتکابی تجاوز ننماید.
۱- قتل عمد، آدم ربایی، اسیدپاشی و محاربه و افساد فی الارض.
۲- در جرایمی که مجازات قانونی آن اعدام یا ۳
حبس دائم باشد.
۳- جرایم سرقت، کلاهبرداری، اختلاس، ارتشا، خیانت در امانت، جعل و استفاده از سند مجعول ۴- در صورتی که متهم حداقل یک فقره سابقه محکومیت غیر قطعی یا دو فقره یا بیشتر سابقه محکومیت غیر قطعی به علت ارتکاب دو یک از جرایم مذکور را داشته باشد.
۵- در مواردی که آزادی متهم موجب فساد باشد.
۶- در کلیه جرایمی که به موجب قوانین خاص مقرر شده باشد.